خطراتی که افراد پیاده و دوچرخه‌سوار را در جاده‌ها تهدید میکند
مرگ و میر ناشی از تصادفات برای افراد پیاده از سال ۲۰۰۹ که به کمترین میزان خود رسیده بود، ۵۱ درصد افزایش یافته و ۱۷ درصد از تلفات را به خود اختصاص داده است و ۱۰ درصد از افراد کشته شده در تصادفات وسایل نقلیه موتوری، دوچرخه سوار هستند.
پیشرفت‌های مهندسی ترافیک می‌توانند تصادفات عابرین پیاده و دوچرخه‌سوار را کاهش دهند. تفکیک وسایل نقلیه و عابران پیاده با ایجاد پیاده‌رو، روگذر و زیرگذر می‌تواند به کاهش تصادفات کمک شایانی کند. راه حل دیگر برای حفظ جان افراد پیاده و دوچرخه سوار، ایجاد قوانین راهنمایی رانندگی است. کاهش سرعت خودرو، همچنین می‌تواند از شدت آسیب به عابرین پیاده و دوچرخه سوارانی که دچار تصادف می‌شوند، بکاهد.
ویژگی‌های پیشرفته مربوط به خودرو نیز می‌تواند ایمنی عابرین پیاده و دوچرخه سوار را افزایش دهد. سیستم‌های هشداردهنده برای جلوگیری از برخورد با افراد پیاده و دوچرخه سوار در خودروها طراحی شده‌اند و موجب کاهش تصادفات می‌شوند.
در میان اکثر دوچرخه سواران کشته شده در تصادفات، صدمات (سر) جدیترین آسیب محسوب می‌شود. بنابراین، استفاده از کلاه ایمنی برای دوچرخه سواران باعث حفاظت آنها در تصادفات می‌شود. تخمین زده شده است که استفاده از کلاه ایمنی ۵۰ درصد احتمال آسیب به سر را کاهش می‌دهد.
آمارها
در سال ۲۰۱۹، در ایالات متحده امریکا، ۶۲۰۵ عابرپیاده و ۸۴۳ دوچرخه سوار کشته شدند و تقریبا ۷۵۰۰۰ عابر پیاده و ۴۷۰۰۰ دوچرخه سوار در تصادفات وسیله نقلیه موتوری در جادههای ایالات متحده امریکا مصدوم شدند. عابران پیاده حدود ۱۷ درصد از مرگ و میرهای ناشی از تصادفات را تشکیل می‌دهند و دوچرخه سواران نیز ۲ درصد دیگر را تشکیل می‌دهند.
کلاه ایمنی برای دوچرخه سواران
همانطور که گفته شد؛ در اکثر موارد در مرگ دوچرخه سواران، جدیترین آسیب ها از ناحیه سر است که اهمیت استفاده از کلاه ایمنی دوچرخه را برجسته میکند. تحقیقات نشان داده‌است که استفاده از کلاه ایمنی احتمال آسیب به سر را ۵۰ درصد و احتمال آسیب دیدگی سر، صورت و یا گردن را ۳۳ درصد کاهش می‌دهد. در ۲۱ ایالت آمریکا، قوانین استفاده از کلاه ایمنی برای افراد دوچرخه سوار اعمال می‌شود. طبق تحقیقات، پس از تصویب استفاده از کلاه ایمنی برای افراد دوچرخه سوار، استفاده از کلاه ایمنی ۴ برابر شده است. کلاه ایمنی برای افردا دوچرخه سوار در هر سنی مهم است. ۹۰ درصد از تصادفات منجر به مرگ در سال ۲۰۱۹، افراد ۲۰ سال به بالا بودند و بیش از ۱۷ درصد از افراد دوچرخه سواری که از کلاه ایمنی استفاده نکرده بودند، در تصادفات دچار مرگ شده‌اند.
استفاده از هر نوع کلاه ایمنی، خطر ضربه مغزی را کاهش نمی‌دهد؛ بنابراین باید توجه داشته باشید کلاه ایمنی از نظر کارکرد تست ضربه، دارای عملکرد بهینه‌ای باشد.
سرعت
سرعت بالای وسایل نقلیه خطر تصادف و خطر صدمه یا مرگ در هنگام تصادف را افزایش می‌دهد. از آنجا که عابرین پیاده و دوچرخه سواران ساختاری برای محافظت از خود ندارند، افزایش اندک سرعت خودرو تأثیر بسزایی در خطر آسیب جدی یا مرگ و میر آنها دارد. در مطالعه تصادفات عابرین پیاده در آمریکا، میانگین خطر صدمه شدید به عابر پیاده بصورت ۱۰ درصد در سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت، ۲۵ درصد در سرعت ۴۰ کیلومتر در ساعت، ۵۰ درصد در ۵۰ کیلومتر در ساعت، ۷۵ درصد در ۶۰ کیلومتر در ساعت و ۹۰ درصد در سرعت ۷۵ کیلومتر در ساعت میباشد.
اقدامات مهندسی موثر برای کاهش سرعت در مناطق شهری شامل استفاده از سرعت گیر و علائم راهنمایی رانندگی میباشد. کاهش محدودیت سرعت در خیابان‌ها نیز باعث کاهش صدمات به افراد پیاده و دوچرخه سوار می‌شود.
برخی از استراتژی‌ها برای محافظت از عابرین پیاده و دوچرخه سواران در برابر تصادفات، مانند پیاده‌روها و لاین‌های مخصوص دوچرخه سواران، به کاهش تصادفات کمک زیادی کرده است. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که خطوط مخصوص دوچرخه با کاهش تصادفات و آسیب دیدگی همراه است، در حالی که برخی دیگر هیچ تغییری یا افزایش را گزارش نکرده‌اند. چندین مطالعه در کانادا نشان داده‌است که خطر آسیب برای دوچرخه سواران در مسیرهای مخصوص در مقایسه با دوچرخه سواری در جاده کمتر است و یک ارزیابی در کپنهاگ نیز همین نتایج را نشان داده است. همچنین یک مطالعه توسط موسسه بیمه ایمنی بزرگراه (IIHS) نشان داد که خطر تصادف در مناطق مخصوص دوچرخه سواری، با طرح‌ها و ویژگی‌های مختلف، متفاوت است. این مطالعه نشان می‌دهد که ویژگی‌هایی که درگیری (مانند تقاطع‌ها) را به حداقل می‌رساند، می‌تواند باعث کاهش خطر شود.
افزایش زمان عبور عابرین پیاده از تقاطع‌ها و خطوط عابر پیاده، یک راه موثر برای کاهش تصادفات بخصوص برای افراد پیر و کم توان میباشد. همچنین، استفاده از چراغ‌های چشمک زن زرد رنگ توجه رانندگان را به افراد پیاده و دوچرخه سوار بیشتر جلب میکند و موجب کاهش تصادفات می‌شود.
نقش طراحی خودرو در تصادفات با عابرین پیاده و دوچرخه سواران
بیشتر تصادفات با عابرین پیاده و دوچرخه سوار از جلوی خودرو صورت می‌گیرد. آنچه در ادامه اتفاق می‌افتد به سرعت وسیله نقیله و ارتفاع نسبی عابر پیاده یا دوچرخه سوار، جلوی وسیله نقلیه و سپر بستگی دارد.
عابرین پیادهای که با اتومبیل تصادف می‌کنند، در ابتدا با سپر و یا لبه جلویی کاپوت برخورد می‌کنند. اگر عابر پیاده با وسیله نقلیه بلند مانند کامیون تصادف کند، ضربه به بدن فرد پیاده بیشتر است. به طور معمول، در وسایل نقلیه بزرگ‌تر، آسیب‌ها جدی‌تر و خطر مرگ بیشتر میباشد. در مطالعه‌ای که بین سال‌های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۶ انجام شده است، محققان IIHS دریافتند که تصادفات کشنده با خودروهای بزرگ مانند SUV، ۸۱ درصد افزایش یافته است.
طراحی خودرو می‌تواند بر نوع و شدت صدمات به عابر پیاده تأثیر بگذارد. اصلاح ساختار جلوی وسایل نقلیه برای کاهش شدت صدمات عابر پیاده برای دهه‌ها موضوع تحقیق بوده‌است. در نتیجه این تحقیقات، گروه‌هایی از ژاپن، کره، استرالیا و اروپا برنامه‌های آزمایش خودور را با هدف محافظت از عابرین پیاده اجرا کردند. این برنامه‌ها مبنی بر آزمایشاتی است که تعامل بین عابر پیاده و کاپوت، سپر و شیشه جلویی خودرو را مورد بررسی قرار می‌دهد تا یک استاندارد بین اللملی ایمنی خودرو برای عابرین پیاده آماده گردد.
فناوری جلوگیری از تصادف
سیستم‌های تشخیص عابر پیاده به طور مداوم ترافیک جلوی وسایل نقلیه را رصد می‌کنند و رانندگان را از برخورد احتمالی با عابران پیاده هشدار می‌دهند. بسیاری از سیستم‌ها هنگام تصادف، به طور خودکار ترمز می‌گیرند. همچنین سیستم‌هایی برای جلوگیری یا کاهش تصادفات با دوچرخه سواران در حال توسعه هستند.
یک آنالیز تخمین زده است که سیستم‌های پیشگیری از تصادفات عابر پیاده به طور بالقوه می‌توانند تا ۶۵ درصد از تصادفات یک وسیله نقلیه با عابر پیاده و ۵۸ درصد از مرگ عابر پیاده در این تصادفات کاهش دهند یا از آنها جلوگیری کنند. سیستم‌های پیشگیری از تصادفات دوچرخه سوار به طور بالقوه تا ۴۷ درصد از تصادفات با دوچرخه سواران و ۵۴ درصد از تلفات در تصادفات را کاهش می‌دهند و یا جلوگیری می‌کنند. با این حال، اثربخشی آنها در دنیای واقعی به نحوه عملکرد آنها با سرعت زیاد یا در نور کم بستگی دارد، شرایطی که بیشترین مرگ و میر عابر پیاده و دوچرخه سواران را به خود اختصاص می‌دهد.
وسایل نقلیه الکترونیکی و هیبریدی
صدای یک وسیله نقلیه به عابران پیاده، به ویژه افرادی که کم بینا هستند، کمک میکند تا حضور و حرکات وسیله نقلیه را تشخیص دهند. وسایل نقلیه الکتریکی نسبت به وسایل نقلیه دارای موتور احتراق صدای کمتری دارند. در مورد وسایل نقلیه هیبریدی که تنها از طریق برق تأمین می‌شوند، همین امر صادق است.
یک مطالعه دولتی در امریکا، تصادفات وسایل نقلیه هیبریدی و وسایل نقلیه غیر هیبریدی مشابه را بررسی کرد و دریافت که احتمال تصادف با عابر پیاده با خودروی هیبریدی در مناطقی که محدودیت سرعت ۵۰ کلیومتر در ساعت یا کمتر است، ۳۹ درصد بیشتر از غیر هیبریدی هاست.
در آمریکا تصویب شده است که وسایل نقلیه جدید هیبریدی و الکتریکی باید از ۲۸ فوریه ۲۰۲۱ هنگام حرکت به جلو یا معکوس با سرعت ۳۰ کیلومتر در ساعت صدای موتور مانند را منتشر کنند.
