تاثیر افزایش سن بر کیفیت رانندگی
افزایش سن می‌تواند موجب اختلالاتی شود که توانایی در رانندگی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در رانندگان ۷۰ سال به بالا میزان تصادفات منجر به مرگ نسبت به رانندگان میان‌سال در هر مایل طی شده بیشتر است.
تعداد رانندگان ۷۰ سال به بالا در حال افزایش است. افراد مسن نسبت به گذشته درصد بیشتری از جمعیت را تشکیل می‌دهند و سهم آن‌ها همچنان در حال رشد است. علاوه بر این، رانندگان مسن‌تر گواهینامه خود را به طور مرتب تمدید میکنند.
با وجود تعداد فزاینده این افراد، رانندگان مسن کمتر از گذشته دچار تصادفات مرگبار می‌شوند. در مجموع ۵۱۹۵ نفر از افراد ۷۰ سال و بالاتر در تصادفات در سال ۲۰۱۹ جان خود را از دست دادند. این رقم، نسبت به سال ۱۹۹۷، ۱۲ درصد کمتر می‌باشد.
بسیاری از رانندگان مسن، رانندگی خود را محدود میکنند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که بسیاری از افراد با افزایش سن، تمایل کمتری به رانندگی دارند و از رانندگی در شب یا سایر شرایط چالش برانگیز اجتناب میکنند.
آمارها
در سال ۲۰۱۹، تخمین زده شد که ۳۶ میلیون نفر ۷۰ سال به بالا در ایالات متحده زندگی میکنند که حدود ۱۱ درصد از جمعیت را نشان می‌دهد. بر اساس اطلاعات گزارش شده توسط ایالت‌ها به اداره بزرگراه فدرال، تقریبا ۳۰ میلیون راننده دارای گواهینامه، سن ۷۰ سال و بالاتر را در سال ۲۰۱۹ داشتند.
در مقایسه با رانندگان در بازه سنی ۲۰ تا ۶۹ سال، افراد کمتری با سن ۷۰ سال و بالاتر دارای گواهینامه رانندگی هستند و براساس اطلاعات حاصل از نظرسنجی‌ها، این افراد در زمان رانندگی، طول مسیر کمتری را طی میکنند. با این حال، نسبت به گذشته، افراد مسن گواهینامه خود را به مدت طولانی‌تری نگه‌می‌دارند و نسبت به دهه‌های گذشته جمعیت بیشتری را تشکیل می‌دهند. تعداد رانندگان ۷۰ سال به بالا، بین سال‌های ۱۹۹۷ و ۲۰۱۹، ۷۰ درصد افزایش یافته است. نسبت جمعیت ۷۰ سال به بالا که دارای گواهینامه رانندگی هستند، از ۷۳ درصد در سال ۱۹۹۷ به ۸۳ درصد در سال ۲۰۱۹ رسیده است.
بر اساس اداره سرشماری ایالات متحده امریکا، پیش بینی می‌شود جمعیت ۷۰ سال به بالا در سال ۲۰۳۰ به ۵۳ میلیون نفر افزایش یابد. افزایش جمعیت رانندگان مسن، منجر به نگرانی در مورد اثرات بالقوه بر ایمنی ترافیک شده است.
برخلاف انتظار، تعداد کمتری از رانندگان مسن در تصادفات جان خود را از دست داده‌اند و طی سال‌های ۱۹۹۸-۲۰۱۹ تعداد کمتری از این گروه رانندگان، درگیر تصادفات مرگبار شده‌اند.
در مجموع ۵۱۹۵ نفر از افراد ۷۰ سال به بالا در تصادفات وسایل نقلیه موتوری در سال ۲۰۱۹ جان خود را از دست دادند. این رقم، ۱۲ درصد کمتر از سال رقم سال ۱۹۹۷ می‌باشد. از سال ۱۹۷۵ میزان مرگ و میر در افراد مسن ۴۵ درصد کاهش یافته است.
بر اساس داده‌های سفر در سال ۱۷-۲۰۱۶، رانندگان ۷۰ سال و بالاتر به طور متوسط ۴۳ درصد، مایل کمتری نسبت به رانندگان ۳۵ تا ۵۴ ساله رانندگی میکنند. با این وجود، رانندگان مسن نسبت به گذشته مسافت بیشتری را طی میکنند. از سال ۱۹۹۵-۹۶ تا ۱۷-۲۰۱۶، میانگین مسافت پیموده شده سالانه برای رانندگان ۷۰ سال و بالاتر ۶۵ درصد افزایش یافته است، در حالی که برای رانندگان ۳۵-۵۴، ۳۷ درصد افزایش یافته است.
سن و توانایی در رانندگی
توانایی‌های خاص جسمی، شناختی و بصری ممکن است با افزایش سن در برخی افراد کاهش یابد.
نقص عملکردی می‌تواند در رانندگی تداخل ایجاد نماید، به ویژه در شرایط رانندگی استرس‌زا یا چالش برانگیز مانند گردش به چپ یا تغییر مسیر مشهود است.
چندین مطالعه نشان داده است که سطح بالاتر از اختلال جسمی، شناختی یا بینایی در بین رانندگان مسن با افزایش خطر تصادف همراه است.
بسیاری از رانندگان مسن نیز از داروهایی استفاده میکنند که این امر می‌تواند توانایی رانندگی را در هر سنی مختل کند اما استفاده از این داروها، به ویژه برای یک افراد مسن بسیار خطرآفرین می‌باشد.
در مقایسه با رانندگان جوان، رانندگان مسن، به احتمال زیاد، در انواع خاصی از تصادفات – تصادفات زاویه‌ای، عبور از حد مجاز یا تصادفات ادغام شده و به ویژه تصادفات تقاطع نقش دارند. در میان رانندگان وسایل نقلیه مسافری که در سال ۲۰۱۹ تصادفات مهلکی داشته‌اند، تصادفات چند خودرویی در تقاطع‌ها، ۴۰ درصد از تصادفات رانندگان ۸۰ سال به بالا را به خود اختصاص داده است، در حالی که این رقم برای رانندگان ۱۶ تا ۵۹ ساله تنها ۲۰ درصد سال است.
مطالعات نشان داده است که عدم رعایت حق تقدم متداول‌ترین خطای سالمندان در تصادفات است. در یک مطالعه نشان داده شده‌است که بیش‌ترین خطای ایجاد شده توسط رانندگان با سن ۷۰ سال به بالا، عدم توجه به جاده بوده است. رانندگان ۷۰ سال به بالا بیشتر از رانندگان ۳۵-۵۴ ساله خطاهای دید یا قضاوت غلط در مورد فاصله بین وسایل نقلیه یا سرعت دیگر وسایل نقلیه را انجام می‌دهند.
به طور کلی، رانندگان مسن تمایل دارند که از محدودیت‌های خود آگاه باشند و این محدودیت‌ها را در رانندگی خود اعمال کنند. به عنوان مثال، یک بررسی توسط IIHS از ۲۵۰۰ راننده ۶۵ سال و بالاتر نشان داد که رانندگان با اختلالات حافظه، بینایی، تحرک و یا شرایط پزشکی مانند آرتروز یا دیابت نسبت به سایر رانندگان بیشتر احتمال دارند که با انجام سفرهای کمتر رانندگی خود را محدود کنند، مسافت کمتری را طی کنند و یا از رانندگی در شب یا در یخ و برف اجتناب کنند.
سن و ریسک آسیب در رانندگی
یک مطالعه در مورد افزایش میزان تصادفات مرگبار رانندگان مسن در طی سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۸ نشان داد که عامل اصلی مرگ سالمندان در تصادفات، درگیر شدن (هنگام رانندگی کردن) بیش از حد سالمندان در تصادفات نیست بلکه شکنندگی آن‌ها یا خطر مرگ آن‌ها در تصادفات است.
از لحاظ مرگ و میر، رانندگی افراد مسن برای خود و مسافرانشان که معمولا ً پیرتر هستند نیز خطرناک است. در سال ۲۰۱۹، ۷۳ از درصد افراد کشته شده در تصادفات رانندگان ۷۰ ساله یا مسن‌تر، خود رانندگان مسن (۵۹ درصد) یا مسافران مسن‌ترشان (۱۴ درصد) بودند.
ویژگیهای امنیتی خودروها
برخی از ویژگیهای ایمنی در خودرو می‌توانند به محافظت از سرنشینان در هر سنی کمک می‌کند، خصوصا برای سرنشینان مسن مفید هستند. تخمین زده شده است که استفاده از کیسه‌های هوای جانبی با محافظت از سر و تنه منجر به کاهش تلفات ۴۵ درصدی برای سرنشینان صندلی‌های جلو در افراد ۷۰ سال و بالاتر می‌شود که به طور قابل توجهی بیشتر از کاهش تلفات برای سرنشینان صندلی‌های جلو در سنین ۱۳-۴۹ است (۳۰ درصد).
فناوری‌های پیشرفته خودرو برای جلوگیری از تصادفات ممکن است به رانندگان در هر سنی کمک کند. نشان داده شده است که سیستم‌های پیشگیری از تصادف از جلو، تشخیص نقاط کور و هشدار خروج از خط از تصادفات می‌کاهد.
نشان داده شده است که دوربین‌های عقب و سنسورهای پارک عقب، به ویژه برای رانندگان ۷۰ سال و بالاتر در جلوگیری از تصادفات از پشت، موثر هستند.
علی‌رغم مزایای بسیار زیاد فنآوری‌های جلوگیری از تصادفات برای کمک به رانندگان، این نگرانی وجود دارد که این سیستم‌ها چون نیاز به توجه یا پاسخ رانندگان دارند ممکن است منجر به حواس پرتی راننده به ویژه رانندگان مسن شود.
محیط رانندگی
برای بهبود ایمنی جاده‌ها برای همه رانندگان، به ویژه برای سالمندان، کارهای زیادی می‌توان انجام داد. بهبود دید علائم جاده‌ای و طریق حروف، اندازه یا رنگ می‌تواند برای رانندگان مسن که به دلیل تحلیل دچار اختلالات بینایی می‌شوند، بسیار مهم است.
تقاطع‌ها یک مشکل خاص برای رانندگان مسن محسوب می‌شود و اقدامات متقابل در تقاطع‌ها (به عنوان مثال: بیشتر دیده شدن سیگنال‌های راهنمایی و رانندگی) منجر به کاهش ۱۳ درصدی تصادفات برای رانندگان ۶۵ سال و بالاتر در مقایسه با رانندگان سنی ۲۵-۶۴ شده است.
