اخبارایمنی جاده‌هاتصادفات جاده‌ایوضعیت‌ راه‌های کشور

آمار تلفات حوادث رانندگي در محورهاي برون‌شهري و روستايي كشور در سال 1399

آمار تصادفات و تلفات جاده‌ای ۹۹

در اين گزارش اطلاعات متوفيان حوادث رانندگي به تفكيك‌ متغيرهاي مختلف مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته كه مهم‌ترين يافته‌هاي آن به شرح ذيل می‌باشد:

محل فوت:

بيش از 71% از متوفيان حوادث رانندگي كشور در تصادفات به وقوع پيوسته در راههاي برون‌شهري و روستايي جان خود را از دست داده‌اند (65.3% در راه‌هاي برون‌شهري و 6.2% در راه‌هاي روستايي) كه در قياس با سال 98 كه 73.3 درصد بوده كاهش يافته است. سهم بالاتر حوزه برون‌شهري به طور طبيعي حاكي از شدت نسبي بالاي تصادفات نسبت به راه‌هاي درون‌شهري است.

كاربران آسيب‌پذير:

كاربران آسيب‌پذير راه‌ها (عابرين‌پياده و موتورسيكلت‌سواران) 31% از مجموع متوفيات حوادث ‌رانندگي برون ‌شهري و روستايي را بخود اختصاص‌ داده‌اند. عليرغم برنامه‌ها و اقدامات متعدد و مستمر سازمان در سال‌هاي گذشته در اين حوزه با توجه به سهم قابل توجه در تلفات، توسعه برنامه‌ريزي و اقدامات ويژه و تخصيص اعتبارات مناسب براي ارتقاي ايمني اين دسته از كاربران را ضروري مي‌نماياند.

واژگوني:

واژگوني وسايل‌نقليه در جاده‌هاي كشور باعث فوت 3571 نفر در سال 99 شده است كه از اين حيث داراي سهم قابل تامل بيش از 32 درصدي در علت تلفات ناشي از تصادفات دارد. براي مديريت و كاهش اين نوع از حوادث مجموعه‌اي از اقدامات هماهنگ در حوزه‌هاي مختلف شامل اقدامات فيزيكي راه (اصلاح طرح هندسي، ملايم‌سازي شيب شيرواني، استفاده از شيارهاي لرزاننده و…)، مديريت سرعت و جلوگيري از خستگي و خواب‌آلودگي رانندگان در حال انجام است که ضروری است با توجه ویژه استمرار یابد.

فوت سرصحنه:

نزدیک به 58% متوفيان در اثر شدت جراحات در محل حادثه و در صحنه تصادف فوت نموده‌اند. شدت تصادفات، كمبود و يا مشکلات در امدادرساني و… برخي از دلايل تلفات در سرصحنه مي‌باشد.

انتقال با آمبولانس:

9% از كشته‌شدگاني كه در سرصحنه تصادف جان باخته‌اند و يا مصدوماني كه در اثر سانحه رانندگي بعداً‌ فوت نموده‌اند با وسيله نقليه‌اي به جز آمبولانس (وسيله نقليه امدادي) از محل حادثه انتقال يافته‌اند كه ضرورت دارد ضمن تعيين تكليف مراجع مسئول در حمل اجساد نسبت به افزايش تعداد آمبولانس و جانمايي مناسب پايگاه‌هاي امدادي و اورژانسي در طول راه‌ها اقدام گردد.

آزادراه‌ها:

سهم فوتي‌هاي حوادث رانندگي در آزادراه‌ها حدود ۲.۳ برابر سهم اين نوع از راه در شبكه راه‌هاي كشور مي‌باشد. دلايل مشخصي همچون نرخ جريان تردد در آزادراه‌ها كه نزدیک به دو برابر ساير راه‌هاي ترددشماري شده مي‌باشد و نرخ سرعت بالاتر تردد خودروها در آن موجب افزايش سهم تلفات در آزادراه‌ها شده است. با اينحال مطالعه و بررسي وقوع تصادفات فوتي در آزادراه‌ها كه عمدتاً مربوط به تخلفات سرعت و عدم رعايت فاصله طولي مي‌باشد و همچنين تسريع در توسعه سيستم‌هاي نظارتی در آزادراه‌هاي كشور ضرورت دارد.

ناوگان عمومي:

با وجود آن كه آمار تردد شمارش شده وسايل نقليه در راههاي كشور بيانگر سهم ۱۵.۴ درصدي ناوگان حمل‌ونقل عمومي سنگين از مجموع ترافيك عبوري مي‌باشد اما تنها نزديك به 5% از فوت‌شدگان حوادث رانندگي برون‌شهري و روستايي، راننده و يا سرنشين ناوگان عمومي بار و مسافر بوده‌اند (1.0% ناوگان مسافري و 3.8% ناوگان باري)، كه نشان مي‌دهد اقدامات متعدد صورت گرفته در حوزه ناوگان عمومي اثربخش بوده و بايستي به صورت فراگير و مستمر به ويژه در حوزه كنترل و نظارت توسعه يابد.

ضربه به سر:

نزدیک به نيمي از فوت شدگان به دليل ضربه وارده به سر جان خود را از دست داده‌اند. سهم اين عامل با اجباري شدن استفاده از كلاه و كمربند ايمني نسبت به چند سال گذشته كاهش محسوسي يافته، اما همچنان نيازمند اقدامات تكميلي خصوصاً در حوزه نظارت مي‌باشد.

گروه سني جوان:

قشر جوان و فعال كشور بيشترين ميزان تلفات حوادث رانندگي را داشته‌اند به نحوي كه افراد 21 الي 30 ساله بيشترين تعداد كشته شدگان در تصادفات جاده‌اي را با سهم 21 درصدي و پس از آن افراد 31 تا 40 ساله با سهم 20 درصدي قرار گرفته‌اند. اين امر توجه جدي به نظام صدور گواهينامه، كيفيت آموزش و توجه به گروه‌هاي سني پرخطر در رانندگي را ضروري مي‌نمايد.

سطح تحصيلات:

۶۲.۵ درصد جان باختگان تصادفات رانندگي افرادي با تحصيلات دوره راهنمايي و كمتر بوده‌اند. فارغ از سهم جمعيتي اين گروه از كاربران در سطح كشور، اين موضوع چگونگي برنامه‌ريزي و طراحي برنامه‌هاي آگاهي‌بخشي را متناسب با سطح تحصيلات گروه‌هاي هدف مشخص مي‌سازد.

فراواني در ماه‌هاي سال:

نزديك به 30% از فوت شدگان در طي فصل تابستان جان خود را در تصادفات رانندگي برون شهري و روستايي از دست داده‌اند و شهريور ماه بيشترين تعداد متوفيات حوادث رانندگي را در طول سال داشته‌اند. افزايش تردد و سفرها در فصل تابستان از عمده دلايل بالا رفتن تعداد تصادفات و تلفات مي‌باشد كه لزوم برنامه‌ريزي و اجراي طرح‌هاي ويژه ترافيكي براي فصل تابستان را بيش از پيش ضروري مي‌نمايد.

 

بازنشر این مطلب، ضمن درج منبع (دفتر آمار، ایمنی و ترافیک سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای کشور) بلامانع است.

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا