افزایش ۲ برابری احتمال تصادفات جاده‌ای بر اثر کار طولانی کامیون‌داران
بیشترین کشته‌ها در تصادفات مربوط به کامیون‌های بزرگ، سرنشینان دیگر وسایل نقلیه هستند. وزن کامیون‌های بزرگ معمولاً 30-20 برابر وسایل نقلیه مسافری است. کامیون‌ها بلندتر و از زمین فاصله بیشتری نسبت به اتومبیل دارند، به این معنی که وسایل نقلیه سواری می‌توانند براحتی زیر تریلرهای کامیون بروند و عواقب مرگباری به همراه دارد. محافظ‌های زیر کامیون‌ها می‌توانند از وقوع اینگونه تصادفات جلوگیری کنند.
خستگی راننده کامیون بعنوان یک خطر تصادف شناخته می‌شود. طبق مقررات مربوط به ساعت خدمات فدرال، رانندگان کامیون‌های بزرگ مجاز هستند تا 11 ساعت در روز رانندگی کنند.
قابلیت ترمز کامیون می‌تواند عاملی در تصادفات باشد. در مقایسه با وسایل نقلیه مسافری، مسافت توقف برای کامیون‌ها بسیار بیشتر است، به خصوص در جادههای مرطوب و لغزنده.
آمارها
به طور متوسط، رانندگان کامیون‌های بزرگ کیلومترهای بیشتری نسبت به رانندگان وسایل نقلیه مسافری طی می‌کنند. در سال ۲۰۱۹، کامیون‌های بزرگ 5 درصد از وسایل نقلیه و 9 درصد از مسافت پیموده شده را تشکیل می‌دهند.
در سال 2019، در هر 100 میلیون کیلومتر، رانندگان کامیون‌های بزرگ در 4/1 تصادفات منجر به مرگ، درگیر شده‌اند.
در سال 2019 ، 4119 نفر در تصادفات کامیون‌های بزرگ کشته شدند. شانزده درصد این مرگ‌ها سرنشینان کامیون، 67 درصد سرنشینان وسایل نقلیه مسافری و 15 درصد عابران پیاده، دوچرخه سواران یا موتورسواران بوده‌اند. در تصادفات مرگبار دو وسیله نقلیه شامل یک وسیله نقلیه مسافری و یک کامیون بزرگ، 97 درصد مرگ و میرها سرنشینان مربوط به وسایل نقلیه مسافربری بوده‌اند. کامیون‌های بزرگ در 11 درصد از کل مرگ‌های تصادفات وسایل نقلیه موتوری و 22 درصد از تلفات سرنشینان وسایل نقلیه مسافری در تصادفات چند خودروی دخیل بوده‌اند.
خستگی راننده
تحقیقات IIHS نشان داده که رانندگان کامیون اگر بیش از هشت ساعت رانندگی کنند، احتمال تصادف دو برابر می‌شود. ساعات طولانی کار کامیون داران باعث کمبود خواب، اختلال در چرخه‌های طبیعی خواب / استراحت و خستگی می‌شود.
نقص در تجهیزات
تجهیزات معیوب در بسیاری از تصادفات کامیون‌ها نقش دارند. در اواخر دهه 1980، محققان موسسه تصادفات، کامیون‌های بزرگ در ایالت واشنگتن را بررسی کردند و دریافتند که احتمال تصادف در تریلرها دارای تجهیزات معیوب دو برابر بیشتر از کامیون‌های بدون نقص است. نقص ترمز، شایعترین نقص می‌باشد. این نقص، در 56 درصد از تصادفات تریلرها نقش داشته است. نقص تجهیزات فرمان، در 21 درصد از کامیون‌های تصادف شده مشاهده شد. داشتن هر گونه نقص وسیله نقلیه با افزایش 200 درصدی خطر تصادف همراه است.
یک مطالعه در سال 2010 انجام شده که نقش تجهیزات معیوب را در تصادفات موجود در علل تصادف کامیون‌های بزرگ بررسی کرده است. طبق این مطالعه، از بین تمام نقص‌های تجهیزات، بیشترین میزان نقص‌ها در سیستمهای ترمزگیری (36 درصد) و روشنایی (19 درصد) بوده است.
سیستم ترمزها
در مقایسه با وسایل نقلیه مسافر، مسافت توقف برای کامیون‌ها بسیار بیشتر است. در جادههای مرطوب و لغزنده، حتی اختلاف بیشتری بین توانایی ترمز کامیون‌های بزرگ و اتومبیل وجود دارد.
نقص‌های ترمز را می‌توان با تعمیر و نگهداری ضعیف سیستمهای ترمز کامیون تشدید کرد. کامیون‌های بزرگ باید دارای تنظیم کننده‌های اتوماتیک ترمز، نشانگرهای قابل تنظیم ترمز و ترمزهای ضد قفل باشند.
فناوری‌های جلوگیری از تصادف
علاوه بر ترمزهای ضد قفل، چندین فناوری دیگر برای جلوگیری از تصادف برای کامیون‌های بزرگ ساخته شده است. تا به امروز، نفوذ این فناوری‌ها به ناوگان بزرگ کامیون‌ها در مقایسه با وسایل نقلیه مسافری کند بوده است، اما این فناوری‌ها پتانسیل قابل توجهی برای کاهش تصادفات کامیون‌های بزرگ دارند.
کنترل پایداری الکترونیکی (ESC) از اول آگوست 2019 در کلیه تراکتورها، اتوبوس‌ها و کامیون‌های جدید الزامی است. ESC به گونه‌ای طراحی شده است که در هنگام ناپایدار شدن حرکت یک کامیون، مداخله کند.
مراکز ثقل زیاد در کامیون‌های بزرگ خطر غلت خوردن را بالا می‌برد، خصوصا در قسمت‌های منحنی جاده مانند رمپ‌ها. تقریبا نیمی از مرگ سرنشینان کامیون هر ساله در تصادفاتی رخ می‌دهد که در آن وسیله نقلیه واژگون می‌شود. تخمین زده شده که ESC در تراکتورها، کامیون و اتوبوس‌های بزرگ از 40 تا 56 درصد از واژگونی‌ها جلوگیری می‌کند و از 14 درصد از تصادفات که به دلیل از دست دادن کنترل می‌شود، جلوگیری می‌کند.
کاهش واقعی تصادفات ناشی از سیستمهای جلوگیری از تصادف برای کامیون‌های بزرگ هنوز به طور کامل درک نشده است، اما تحقیقات اخیر نویدبخش هستند. استفاده از سایر سیستمهای پیشرفته جلوگیری از تصادف به ندرت برای تجزیه و تحلیل گزارش شده است.
مطالعه اخیر IIHS در سال 2020 تخمین زده که سیستمهای هشدار برخورد به جلو و سیستم ترمز اضطراری خودکار، میزان تصادفات جلو به عقب در هر مایل، در کامیون‌های بزرگ با حداقل وزن 33000 پوند را به ترتیب 44 و 41 درصد کاهش می‌دهد.
زیرکامیون رفتن با وسیله نقلیه
در این گونه تصادفات، یک وسیله نقلیه مسافری به طور جزئی یا کامل زیر یک کامیون یا تریلر می رود و احتمال مرگ یا صدمه جدی به سرنشینان وسیله نقلیه مسافری را افزایش می‌دهد. در چنین تصادفاتی، 57 درصد در قسمت جلوی کامیون 22 درصد در عقب و 20 درصد در کناره کامیون رخ می‌دهند.
برای جلوگیری از این تصادفات، کامیون‌ها، نیاز به محافظ زیرین دارند. طبق آزمایش‌های انجام شده، محافظ‌های زیرین ساخته شده طبق استاندارد کانادا هنگام برخورد وسایل نقلیه مسافری به عقب تریلر به خوبی کار می‌کنند.
امروز، هشت تولید کننده بزرگ کامیون، محافظانی تولید می‌کنند که از ایجاد این گونه تصادفات جلوگیری می‌کنند.
