اخبارراهداری

چگونه می‌توانیم از فاینانس‌های خارجی در پروژ‌های عمرانی استفاده کنیم؟

امروزه به جهت هزینه بـالای اجرای طرح‌‌هـای زیربنایی، تأمین مالی و استفاده از تسهیلات خارجی یا قرارداد فاینانس «Finance»، نقشی اساسی در توسعه اقتصادی کشورهای در حال توسعه از جمله ایران، می‌‌تواند ایفا کند.

همانطور که می‌دانید برای انجام پروژه­‌های مختلف ساخت و ساز قراردادهای مختلفی وجود دارد که میان افراد منعقد می­‌شود یکی از قراردادهای بسیار مهم در این خصوص قرارداد فاینانس است. قرارداد فاینانس در اصل برای تامین مالی پروژه‌­های مختلف در نظر گرفته شده است و طبق آن افراد می‌­توانند از منابع داخلی کشور خود و استفاده از وام­‌‍‌های مختلف پروژه‌­های خود را عملی کنند. باید توجه داشت که با توجه به میزان کم بودجه در کشور ایران که توسط دولت برای انجام پروژه­‌های مختلف در نظر گرفته شده است امکان دریافت وام بسیار سخت‌­تر از گذشته است و به همین منظور برای تامین مالی پروژه‌­های مختلف بهتر است که از منابع خارجی استفاده کرد.

تعریف قرارداد فاینانس

برای انجام پروژه­‌های مختلف در صورتی که افراد هزینه کافی برای راه‌­اندازی آن را نداشته باشند از یک طریق می‌­توانند سرمایه کافی برای انجام پروژه را تامین کنند که یکی از این راه‌­ها فاینانس یا تامین مالی خارجی است. تامین مالی خارجی یا فاینانس بیشتر در پروژه‌های عمرانی و زیربنایی بسیار بزرگ دیده شده است. به صورت کلی در صورتی که بنگاه­‌های تجاری و یا حتی خود دولت نتواند سرمایه کافی برای انجام پروژه‌­هایی را که در نظر گرفته است تامین کند ناچار به تهیه آن از طرق مختلف است که یکی از طرق تامین منابع مالی از طریق دریافت وام­‌های خارجی و غیره است که به صورت کلی به تامین مالی در این خصوص فاینانس گفته می­‌شود.

در کنار فرایند تأمین مالی، فنون و تکنیک­‌هاي تأمین مالی نیز قابل طرح است. در حقیقت تأمین مالی، براي اجرايی شدن، نیازمند سازوکارهایی است که از آن‌ها می­‌توان به تکنیک­‌ها یا فنون تأمین مالی تعبیر کرد. بر این اساس می­توان گفت تکنیک­‌هاي تأمین مالی پروژه، عبارت است از سازوکارهایی که مبنایی براي جذب منـابع مالی، تعیین نحـوه پرداخت‌­هـا و بازپرداخت‌­ها و شناسایی تعهدات و شرایط حاکم بر تأمین مالی ایجاد می­‌کند.

ضرورت تامین مالی خارجی یا فاینانس

امـروزه ساختار ساکن اقتصـاد ایران و وابستگی شدید منابع مالی به نفت براي آینده کشـور تهدیدي بالقوه تلقی مـی‌­شود. در ایران، براي افزایش درآمد سرانه به میزان 4 درصد با توجـه بـه نـرخ رشد متوسط دو درصدي و پنج درصدي بازدهی سرمایه اضافی به تولید اضافی، میزان سرمایه گذاري معادل 30 درصد تولید ناخالص داخلی کشور باید باشد. در این ارتباط براي افزایش سرمایه­‌گذاري‌­ها تنها دو راه می‌توان مد نظر داشت: منابع داخلی و منابع خارجی.

در حوزه منابع داخلی، بخشی از درآمد کل کشور به این بحث تخصیص داده می­‌شـود. در واقع، دولت و مجلس در لایحه بودجه سالیانه درصدي از درآمدهاي دولت را به اجراي پـروژه‌­هاي صنعتی و زیربنایی اختصـاص می­‌دهند که به دلیل محدود بودن درآمدهاي دولت به ­طور مسلم این بخش به تنهـایی جوابگوي نیازها نخواهد بود. در کنار آن، دولت مـی­‌تواند از بخش خصوصی نیز کمک بخواهد. اما واقعیت این است که به دلیل نوپـا بـودن بخش خصوصی در کشور، متاسفانه در حال حاضر امکان حضور قدرتمند در عرصه سرمایه‌­گذاري کلان در اقتصاد کشور را ندارد. بنابراین لازم است تا بـه راه حل دوم، یعنی منابع خـارجی متوسل شد. بنابراین، ملاحظـه می­‌شود که نظر به محدود بودن منابع داخلی به منظور سرمایه‌­گذاري لازم در بخش‌­هاي زیربنایی و تولیدي در راستاي تحقق رشد اقتصادي مطلوب کشور، منابع خارجی گزینه مناسبی براي تأمین و فراهم کردن وجوه مورد نیاز تولید و سرمایه­‌گذاري در ایران است. افـزون بر آن، هر کشوری ممکن است دلایل خاصی براي متوسل شدن به تأمین مالی خارجی داشته باشد.

تامین مالی در فاینانس خارجی

استفاده از فاینانس خارجی، از راهكارهای اثر بخش در ارتقای شاخص‌­های بخش راه و حمل و نقل است. با توجه به محدودیت امكانات و اعتبارات دولتی، استفاده از این مزیت تا حدود زیادی ضروری است.

در کشوری مانند ایران که نیاز به ساختارهای زیر بنایی دارد، جذب منابع مالی خارجی امری بسیار ضروری است. آنچه به کشورها در جذب منابع خارجی کمک می‌کند وجود ثبات و امنیت در زمینه‌های اقتصادی، سیاسی، قوانین و مقررات و عوامل و زمینه‌های مورد توجه هر صنعت و کشور برای جذب منابع خارجی است. تأمین مالی می‌تواند در حالت کلی به دو شکل استقراض از بانک‌های خارجی یا موسسات مالی بین‌المللی یا به شکل سرمایه‌گذاری خارجی باشد.

مزایای قرارداد فاینانس

در خصوص قرارداد‌های فاینانس مزایای بسیار زیادی وجود دارد که می‌­توان شامل طرفین این قرارداد بشود که به برخی از آن­‌ها اشاره می‌­کنیم:

  1. ورود منابع مالی خارجی برای انجام پروژه‌­های مختلف دولتی بدون برهم خوردن نقش حاکمیت دولتی
  2. کم بودن ریسک سرمایه‌­گذاری و ارائه وام
  3. امکان شناخت کامل پروژه سرمایه‌­گذاری شده و نحوه اجرای آن
  4. داشتن کنترل متمرکز فنی و مالی بسیار در خصوص پروژه‌­ها
  5. مطابقت داشتن استفاده از این روش در نظام فنی و اجرایی کشور
  6. پرداخت هزینه­‌های پروژه‌های اجرایی در زمان تعیین شده
  7. توسعه بازار سرمایه

 

نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

دکمه بازگشت به بالا